Jeżeli macie ochotę zarwać kilka nocy proponuję zrobić to czytając Unik. Sprawdziłam. Warto. Przynajmniej w kontekście literatury, patrząc z perspektywy wczesnego wstawania, nie wygląda to kolorowo. Ale czy to jest istotne?
Unik rozpoczyna serię o Kick Lanningan. W sierpniu 2015 roku na rynku amerykańskim pojawiła się już druga część. Właściwie powinnam zakończyć tę recenzję na samym wstępie. Unik to pozycja, przez którą zarwiecie noc i zrobicie to z przyjemnością. Chelsea Cain napisała emocjonujący thriller psychologiczny, który wciąga czytelnika od pierwszych stron i trzyma w napięciu do samego końca.
Kick Lanningan została uprowadzona jako mała dziewczynka przez pedofila, który zaczął traktować ją jak córkę. Z czasem dziewczynka również uznała go za ojca. Gdy po kilku latach została odnaleziona, a jej przybrany ojciec trafił do więzienia zaczęła nowe życie. Pewnego dnia pojawił się Bishop, człowiek nieprzewidywalny, który chce, by dziewczyna pomogła mu w odnalezieniu zaginionych dzieci. Kick musi odbyć daleką podróż do swojej przeszłości i na nowo zmierzyć się z własnymi lękami. Akcja powieści pędzi, nie mamy chwili, by złapać oddech. Zawrotne tempo sprawia, że książkę czyta się szybko, jednak mam wrażenie, że pozostanie we mnie na długo.
Każde doświadczenie życiowe odciska w nas piętno. Czasem nic nieznaczące wydarzenia powracają do nas po latach. Czasami są to trudne i bolesne doświadczenia, od których trudno jest się uwolnić. Życie Kick zmieniło się w momencie porwania. Musiała szybko zaadoptować się do nowej sytuacji i nauczyć się żyć z „nowym” ojcem. Po odzyskaniu wolności stawia czoła demonom przeszłości. Nie działają na nią terapie szoku pourazowego. Próbuje różnych sposobów, jednak najlepiej na nią działa wysiłek fizyczny i walka. osoba Kick przypomina mi nieco Lisabeth Salanders znaną z trylogii Stiega Larsoona. Wyobcowana outsiderka, która sama chce poradzić sobie z własnymi problemami. Dogłębny portret psychologiczny osoby z dużą traumą stanowi o sile tej książki. Z niezwykłą precyzją autorka kreśli zmagania z przeszłością, z emocjami jakie wywołują wspomnienia wreszcie z przyszłością, która wydaje się być naznaczona bólem i niepokojem. Kick jest charyzmatyczna i potrafi postawić na swoim. Wydaje się być nieokiełznana, jednak Bishop umie sobie z nią poradzić. Ta dwójka tworzy dosyć specyficzny duet, który chce wymierzyć sprawiedliwość pakując się przez to w kłopoty.
Unik porusza istotną kwestię pornografii dziecięcej i sieci pedofilów, którzy nią handlują. Cierpię na tym niewinne dzieci, które często są nieświadome, a w których ból i wstyd pozostają na zawsze. Temat trudny i ważny. Mimo upływu wielu lat wspomnienia Kick są bolesne i wywołują w niej atak paniki. Usilnie próbuje o nich zapomnieć, jednak czasami coś na pozór nieznaczącego przywołuje wspomnienia. Co ciekawe nawet po tak długim czasie dziewczyna czuła się psychicznie uzależniona od swoich oprawców.
Unik to świetnie napisany thriller psychologiczny, to opowieść, od której trudno się oderwać. Soczysty język, barwne postaci, dosadne dialogi i precyzyjnie nakreślone portrety psychologiczne to główne walory Uniku. W połączeniu z wartką akcją i intrygującą fabułą tworzą mieszankę wybuchową. Zarwałam dwie noce. Zdecydowanie było warto. Pozostaje czekać na kolejne części.
