Księga luster to anglojęzyczny debiut rumuńskiego autora. To historia niejednoznaczna, skomplikowana a przy tym całkiem prosta. Brzmi kuriozalnie? Przekonajcie się sami, dlaczego tak uważam.
W 1987 roku ceniony psychiatra, profesor Wieder został zamordowany w niewyjaśnionych okolicznościach. W 2015 roku Peter Katz, który jest cenionym agentem literackim dostaje fragment książki, który odwołuje się do tamtych wydarzeń. Nie wie czy to autobiografia, w której ktoś przyznaje się do winy, czy fikcja literacka oparta na autentycznych wydarzeniach. Postanawia rozwikłać tę zagadkę zatrudniając dziennikarza śledczego. Zeznania osób, które pamiętały tamte wydarzenia a niektóre nawet brały w nich udział diametralnie się różnią od tych przedstawionych w manuskrypcie książki. Co tak naprawdę się wydarzył? Kto mówi prawdę i czym dokładnie jest prawda?
Księga luster to jedna z tych książek, w której fabuła jest istotna, jednak stanowi niejako tło dla sposobu opowiadania historii. Tutaj liczy się forma. Muszę przyznać, że autor ma doskonały warsztat i świetnie operuje słowem. W dodatku historia, którą skonstruował mimo tego, że na pierwszy rzut oka wydaje się prosta, jest skomplikowana i do końca nie wiadomo, co tak naprawdę się wydarzyło.
Księga luster to swoiste studium prawdy, manipulacji faktami i wpływu raz podjętych decyzji na życie. Autor pokazuje, że powielane kłamstwo nigdy nie stanie się prawdą niezależnie od tego jak wiele osób w nie uwierzy. Co więcej wiele faktów może być interpretowanych w różnych sposób, co ostatecznie prowadzi to powstawania wielu półprawd i niedopowiedzeń. Chirovici pokazuje obraz człowieka zniewolonego kłamstwem, brnącego ślepo w swoje wyobrażenia, które w pewien sposób gwarantują mu komfort emocjonalny, chociaż nie są zgodne z rzeczywistością. W Księdze luster nie liczy się sama intryga, która sama w sobie jest nieszablonowa i przemyślana. Liczy się to w jaki sposób my patrzymy na fakt, w jaki sposób kreujemy świat, jak interpretujemy fakty i kiedy robimy to tak, by było dla nas korzystnie. Autor bawi się z czytelnikiem, wodzi go za nos a tym samym pozwala się nam przejrzeć w jego historii, jak w lustrze. Księga luster to dobrze napisana powieść psychologiczna, która wciąga od pierwszych stron.
