Dzięki temu, że chodzę na Klub Książki w Żywcu sięgnęłam po Genialną przyjaciółkę i cieszę się, bo to świetnie napisana, niejednoznaczna opowieść, która próbuje zdefiniować przyjaźń.
Sześćdziesięcioletnia Elena Greco dowiaduje się, że Lila, jej przyjaciółka z czasów dzieciństwa, zniknęła bez śladu. Ten incydent prawdopodobnie jest realizacją planu dotyczącego zniknięcia ze świata a równocześnie punktem wyjścia do opowiedzenia historii bardzo specyficznej przyjaźni. Bo to właśnie Elena, zwana Lilu, staje się narratorką tej opowieści.
Elena wraca do wczesnych lat dzieciństwa i opowiada o całym procesie dojrzewania, dorastania, o pierwszych wyborach, decyzjach, miłościach i rywalizacjach. Z tej przyjaźni wyłania się pewien obraz „rywalizacji”, bo to Elena chce być taka jak Lila, robi wszystko, by się jej przypodobać, by ona podzielała jej zdanie. Paradoksalnie Lila, która jest oziębła i traktuje wszystkich z góry, swoim zachowaniem jest motywacją dla Eleny. To bardzo dziwna i poplątana relacja, która stopniowo ewoluuje a my jesteśmy jej świadkami. Autorka pokazuje także stopniowe dorastanie dziewczynek, ich zmiany nie tylko fizyczne, ale też mentalne. Postrzeganie siebie i własnego ciała, które cały czas się zmienia.
Genialna przyjaciółka może nie wciąga od pierwszych stron, a przynajmniej mnie zajęło trochę czasu żeby się w nią wczytać, ale jest warta uwagi. Ferrante pisze niezwykle precyzyjnie, zwraca uwagę na detale zarówno w kwestii opisów przedmiotów, wydarzeń, czy rzeczy. Obraz przyjaźni jaki pokazuje jest nieco zatrważający, bo to wydaje się być więź destrukcyjna. Z tym większą ciekawością przeczytam Historię nowego nazwiska i koleje dwa tomy dotyczące losów Linu i Lili.
Książkę przeczytałam w abonamencie Legimi.
