Strona głównaKlasyka na regaleFiodor Dostojewski – Idiota (Klasyka na regale #3)

Ostatnio opublikowane

Fiodor Dostojewski – Idiota (Klasyka na regale #3)

W lutym towarzyszyła mi Zbrodnia i kara Fiodora Dostojewskiego. Idąc za ciosem zdecydowałam, że w marcu przeczytam Idiotę.

Duży plus należy się Dostojewskiemu za warsztat. Język jakim operuje jest trudny i ciężko jest przebrnąć przez długie opisy, ale to stanowi o sile jego powieści. W Idiocie autor za pomocą prostego bohatera wytyka wady i napiętnuje rosyjską arystokrację. Jak w większości swoich książek stara się odnaleźć istotę zła oraz szuka odpowiedzi na il nasza, ludzka natura jest zła sama w sobie. Tytułowy przydomek bohatera wziął się z jego naiwnej ufności w ludzi, dobrotliwości i szczerości. Poza tytułowym bohaterem bardzo wyraziste są dwa kobiecie portrety tj. Nastazji Filipownej i Agłai Iwanownej, które darzy uczuciem książę. Dostojewski świetnie sportretował swoje postacie, dzięki czemu możemy im się dogłębnie przyjrzeć. Nie sposób tutaj streścić fabułę, gdyż jest ona wielowątkowa. I chociaż wydaje się, że zmierzenie się z arcydziełem, jak określana jest ta pozycja, może okazać się niezwykle trudne to cała historia nas wciąga a jej finał jest zaskakujący. Idiota to historia wymagająca odrobinę więcej czasu i skupienia.  Gwarantuję, że klasyka nie jest taka straszna, jak może nam się wydawać.

Ekranizacje

Po raz pierwszy filmową adaptacją Idioty był film niemy nakręcony w 1910 roku w reżyserii Piotra Czardynina. W rolę Myszkina wcielił się Andriej Gromow a Nastazję zagrała Lubow Wariagina.

Powrót idioty pochodzący z 1999 roku to film inspirowany Dostojewskim. Frantisek powraca po pobycie w szpitalu psychiatrycznym do rodziny. Przebyta kuracja zmieniła go. Jest osobą myślącą pozytywnie i w każdym aspekcie życia potrafi znaleźć jakieś pozytywne elementy. Takie zachowanie niestety nie zyskuje mu akceptacji otoczenia i przez wszystkich jest nazywany idiotą. (źródło: filmweb.pl)

Powieść ta doczekała się także kilku spektakli teatralnych jak chociażby: Nastazja Filipowna Andrzeja Wajdy z 1977 roku, Książę Myszkin w reżyserii Grzegorza Jarzyny pochodzący z 2000, czy Idiota Barbary Sass z 2002 roku.

Za egzemplarz dziękuję Wydawnictwu MG. Jest pięknie wydany.

 

Marta Mrowiec
Marta Mrowiec
Czyta, pisze, biega, chodzi po górach, ogląda mecze i słucha rapu. Nietypowo typowa kobieta.
Poprzedni artykuł
Następny artykuł

Komentarze

Najczęściej czytane