Strona głównaKsiążkiKryminałJoanna Opiat-Bojarska - Niebezpieczna gra (2016)

Ostatnio opublikowane

Joanna Opiat-Bojarska – Niebezpieczna gra (2016)

Niebezpieczna gra stanowi kontynuację Gry pozorów. Cyklu, w którym poznaliśmy Aleksandrę Wilk i mogliśmy śledzić jej niełatwe życie. Dlaczego ta książka jest niebezpieczna?

Dawno nie zdarzyło mi się usiąść wieczorem i odłożyć książkę dopiero po przeczytaniu ostatniej strony. A tak było w przypadku Niebezpiecznej Gry Joanny Opiat-Bojarskiej. Nawet nie wiem kiedy dotarłam do 430 strony. Wiem. Była 1.05 w nocy. Zdecydowanie przy tym tytule możecie zarwać noc. I pewnie jak każda książka, ta również ma swoje wady to zdecydowanie warto po nią sięgnąć. Dlaczego?

Gra pozorów wymagała od nas skupienia, gdyż fabuła była zawiła i łatwo było się w niej zgubić. Z kolei Niebezpieczna gra jest zdecydowania łatwiejsza w odbiorze. Mniej skomplikowana i bardziej przejrzysta. Akcja nie pędzi zbyt szybko, dlatego jako obserwator możemy śledzić przebieg wydarzeń. Aleksandra Wilk nadal walczy o dzieci z siostrą bliźniaczką swojego nieżyjącego męża. Powoli uporała się z żałobą i depresją i wychodzi na prostą. Autorka przedstawiła jej historię dopiero teraz, w drugim tomie, dlatego czytelnik może ustosunkować się do jej wcześniejszego zachowania i ponownie wyrobić sobie o niej swoje zdanie. Gdy już wszystko zaczyna się układać do Aleksandry dzwoni stary znajomy, któremu kobieta wisi przysługę. Chodzi o konsultację pacjenta z amnezją, który chce rozmawiać tylko z nią. Kobieta zgadza się niechętnie, a to uruchamia całą lawinę wydarzeń. Aleksandra znajduje się w centrum śledztwa a dodatkowo musi uporać się z duchami przeszłości.

Jak wspominałam akcja nie pędzi, wszystko bardzo płynnie układa się w logiczną całość, a Joanna Opiat-Bojarska stopniowo podsyca ciekawość czytelnika. Oprócz samego wątku kryminalnego autorka skupiła się na pokazaniu szczegółowej topografii miejsca, w którym rozgrywają się wydarzenia. Tym samym Łódź stała się cichym bohaterem najnowszej książki. Przeniesienie akcji z Poznania do Łodzi było dobrym posunięciem. Na plus odbieram także ustosunkowanie się do przeszłości Aleksandry Wilk, chociaż początkowo miałam obawy czy przeniesienie części akcji wiele lat wstecz wyjdzie na dobre tej historii. Na szczęście jest to zrobione z głową i jak się okazuje wiele wydarzeń z życia pani psycholog ma związek z bieżącymi wydarzeniami. Tym samum autorka pokazuje, że tak naprawdę nigdy nie wiadomo kiedy przeszłość się o nas upomni. Poza Aleksandrą Wilk ważną bohaterką jest Urszula Zimińska. Policjantka, która próbuje rozwiązać sprawę zabójstwa pewnej staruszki. Spoiwem miedzy kobietami jest postać Pikasa oraz brożka w kształcie ważki. To właśnie brożka staje się punktem wyjścia do pokazania rynku i mechanizmów związanych ze sprzedażą dzieł sztuki. Kiedy pasja przeradza się w snobizm? Czy kupowanie dzieł sztuki za niebotyczne ceny może być wyłącznie formą inwestycji i zaspokajaniem własnego ego? Co ciekawe inspiracją dla autorki były prawdziwe wydarzenia, a których sprawca nadal pozostaje na wolności. Gdzieś wśród nas żyje osoba, która pozbawiła życia niesamowitą staruszkę…

O ile sama intryga jest logiczna i sprawnie poprowadzona, tak samo zakończenie nieco mnie zawiodło. Chyba spodziewałam się podobnego zaskoczenia, jak w przypadku Gry pozorów. Drugi minus to podział narracji na pierwszo i trzecioosobową. Nie lubię takich rozwiązań, gdyż wybija mnie to z rytmu czytania i nie potrafię do końca wciągnąć się w historię. To jednak drobne mankamenty, które nie wpływają na ogólny odbiór książki.

Niebezpieczna gra to dobrze skonstruowany kryminał z elementami powieści obyczajowej. Z chęcią sięgnę po trzecią część. Skupiając się na walorach estetycznych to zdecydowanie bardziej podoba mi się okładka Niebezpiecznej gry. Na szczęście pierwsza część cyklu również doczeka się nowej odsłony. Jak już wiadomo w przygotowaniu jest część trzecia, Gra o wszystko. Jestem ciekawa czym tym razem zaskoczy nas autorka.

Marta Mrowiec
Marta Mrowiec
Czyta, pisze, biega, chodzi po górach, ogląda mecze i słucha rapu. Nietypowo typowa kobieta.

Komentarze

Najczęściej czytane