To moje pierwsze spotkanie literackie z Joanna Sykat. Początkowo kompletnie nie potrafiłam odnaleźć się w tej historii, czy potem było lepiej, a może tylko gorzej?
Joanna Sykat tworzy bardzo specyficzny klimat w Czterech stronach miłości. Jak wspomniałam na wstępie nie potrafiłam się w nim odnaleźć i utożsamić z emocjami głównej bohaterki. Jej opowieść wydawała mi się nieco chaotyczna i nieskładna. Widocznie takie było założenie autorki, gdyż w pewnym momencie zupełnie mnie zaskoczyła i dopiero wtedy cała ta historia poukładała mi się całość i pozwoliła na zrozumienie i przeżycie.
Łucja ma 42 lata i uczy muzyki w szkole. Trzy lata temu poznała wymarzonego faceta, z którym wzięła ślub. Teraz ten facet wyprowadził się do osobnej sypialni, a Łucja boi się zerwać z dotychczasowym życiem, gdyż łączy ich budowa wspólnego domu i kredyt. Historia jakich wiele, historia, która ma miejsce w wielu małżeństwach. Joanna Sykat świadomie prowadzi narrację w taki sposób, by czytelnik do końca nie wiedział co tak naprawdę się wydarzyło. Tworzy napięcie wokół, na pozór, prostej historii. Niezwykle istotna jest tutaj sfera emocjonalna bohaterów. Autorka wnikliwie przedstawia ich portret psychologiczny dzięki czemu czytelnik może poznać motywy ich postępowania oraz emocje jakie im towarzyszą.
W swojej książce Joanna Sykat pokazuje, że miłość ma wiele odcieni. O miłości mogą świadczyć proste słowa „kocham cię”, ale również przyniesiony koc, gdy siedzisz na tarasie w chłodny wieczór. Pokazuje jak ważną rolę w każdej relacji ma rozmowa i uzmysławia do czego mogą doprowadzić wszelkie niedomówienia. Całość pokazuje dosyć specyficznie i niebanalnie. Potrafi mówić prosto o skomplikowanych relacjach dokładnie obrazując stany emocjonalne bohaterów. Jej opisy uczuć są wysmakowane i plastyczne.
Cztery strony miłości to nieoczywista historia w swojej oczywistości. O miłości i jej barwach, o strachu przed samotnością, o związkach, miłości matczynej, ale też o cierpieniu, odrzuceniu i życiu w niedomówieniach. Prosta i życiowa opowieść, której bohaterką może być każda z nas.
