Chociaż to już czwarty tom z Karoliną Morawiecką, jako panią detektyw, to tak naprawdę moje pierwsze spotkanie z książką Karoliny Morawieckiej, autorką.
Muszę przyznać, że bawiłam się świetnie. To poczucie humoru, które idealnie do mnie trafia. I chociaż można te książki czytać jako osobne byty, to polecam zapoznać się z całością, gwarantuję dobrą zabawę, bo nasza bohaterka, Karolina Morawiecka, jest co najmniej nietuzinkowa, a na pewno niezwykle charyzmatyczna.
Tym razem wdowa po aptekarzu wraz z siostrą Tomaszą trafiają na ślady krwi podczas jednego z treningów. Obie kobiety są przekonane, że to kolejna zbrodnia, na której trop wpadły. Postanawiają o wszystkim powiadomić zaprzyjaźnionego policjanta i pomóc mu w sprawie. Kiedy okazuje się, że nie ma żadnej zbrodni (o szczegółach nie mogę nic napisać) obie kobiety są niepocieszone. Siostra Tomasza wraca do Krakowa na wezwanie matki przełożonej, a Karolina Morawiecka wyczuwa, że jednak doszło do zbrodni i postanawia wziąć sprawy w swoje ręce. W Krakowie okazuje się, że na siostrę czeka kolejna sprawa do wyjaśnienia, tym razem dotycząca tajemniczego zniknięcia medalionu, a w grę wchodzi reputacja całego zgromadzenia.
Co ciekawe wydawać by się mogło, że to właśnie zagadki pół kryminalne (och! Karolina Morawiecka właśnie piorunuje mnie wzrokiem za to określenie! ;)) powinny stanowić trzon opowieści, a one tak naprawdę uzupełniają poczynania Morawieckiej razem z siostrą Tomaszą. A przynajmniej dla mnie tak było, bo zdecydowanie bardziej ciekawiły mnie poczynania kobiet, ich decyzje i sposób myślenia, niż śledztwo. Niemniej całość składa się na zgrabną, zabawną i lekką komedię kryminalną.
Do tej pory znałam ten gatunek głównie z książek Alka Rogozińskiego, a jak widać warto też sięgnąć po książki kogoś dla nas nowego. Karolina Morawiecka, bohaterka książki, to przeurocza postać. I gdy kiedyś będę starszą osobą to mam nadzieję, że właśnie taką. Pominę tylko pakowanie się w zbrodnie i śledztwa 😉 Zagadka drugiej śmierci czyli klasyczna powieść kryminalna o wdowie, zakonnicy i psie (z kulinarnym podtekstem) to zabawna historia, a co do kulinarnego podtekstu to opisy potraw sprawiają, że podczas lektury cieknie ślinka i zdecydowanie nie polecam czytania na pusty żołądek. Jest lekko, zabawnie i z humorem, czyli wszystkie warunki komedii kryminalnej zostały zachowane. Polecam! A ja muszę przeczytać o wcześniejszych dokonaniach naszej bohaterki, bo to się nie godzi, aby ich nie znać i jestem pewna, że Karolina Morawiecka byłaby co najmniej zniesmaczona moją postawą 😉
