Zimny kolor nieba to drugi tom Sagi nadmorskiej, w której poznajemy dalsze losy Janiny, Marcjanny i Gabrysi. To wielowątkowa opowieść o wojnie, duchach przeszłości i miłości, która przyjmuje przeróżne oblicza.
Janina mieszka z córką Marcjanną i wnuczką Gabrysią. Marcjanna mimo starań Emila nie potrafiła go pokochać i nadal jest sama, czego nie potrafi zrozumieć jej córka, dla której mężczyzna jest niczym ojciec. Janina wraz z córka podtrzymują kłamstwo odnośnie ojca dziewczyny a kiedy prawda wychodzi na jaw ta nie potrafi si,e z tym pogodzić. jedyną przychylną jej osobą wydaje się być Sławek Cymer, jednak gdy miłosna bańka pęka Gabrysi przychodzi zmierzyć się z trudną rzeczywistością.
W obcym powiewie wiatru główna bohaterką jest Gabrysia, to jej historia stanowi oś tej powieści. Autorka umiejętnie wplata wydarzenia z przeszłości tak, aby nakreślić czytelnikowi wydarzenia jakie miały miejsce w pierwszej części. Brutalne wspomnienia wojny nadal żyją w bohaterkach, zmieniły całe ich życie i jego postrzeganie, odcisnęła piętno i przyniosła wiele rozgoryczenia i żalu. Mimo tego starają się żyć i cieszyć życiem. Po swojemu, czasem nieco pokracznie. W dodatku skrywane przed córka tajemnice wpływają na ich relacje, a wyjawienie prawdy przynosi tylko częściową ulgę i sprawia, że Gabrysia nie potrafi zapomnieć matce kłamstw. uciekając przed swoją przeszłością, zagubiona i zraniona znajduje szczęście w ramionach Sławka. pozorne szczęście, gdyż jak się okazuje mężczyzna jest agresywny i już na samym początku pojawiają się oznaki tego, jednak kobieta usilnie je tłumaczy. Dopiero wspólne życie przynosi rozczarowanie, strach i samotność.
Bohaterka Zimnego koloru nieba to kobieta, która każdego dnia doświadcza przemocy psychicznej ze strony swojego męża, jednak nie ma na tyle odwagi i siły by od niego odejść. Zwyczajnie się boi. I jest to niezwykle ważny temat jaki porusza autorka. Często wstyd i poczucie winy sprawiają, że kobiety pokornie znoszą upokorzenia, wyzwiska i domowy terror. Brakuje im wsparcia a poczucie wstydu paraliżuje przed działaniem. Dlatego tak ważna jest reakcja otoczenia.
Zimny kolor nieba to opowieść o wojennych traumach, skrywanych tajemnicach, kłótniach i miłości, której każdy pragnie. To opowieść o tym, że demony wojny często nie pozwalają o sobie zapomnieć a bolesne wspomnienia często rzutują na całe życie. To również historia pokazująca, że czasami nieświadomie powielamy błędy naszych przodków podejmując podobne decyzje. I chyba nie przesadzę mówiąc, że to moja ulubiona seria autorki. pozostaje czekać na trzeci tom.
