Po Ósmym życiu czekałam na nową książką autorki. Nie zawiodłam się, bo Kotka i generał to wyśmienita lektura.
Trudno opowiedzieć w kilku słowach o historii opowiedzianej w Kotce i generale. Głównie dlatego, że jest to bardzo rozbudowana i wielowątkowa opowieść. Wydarzenia jakie miały miejsce w 1995 roku odcisnęły ogromne piętno na Aleksandrze. Długo próbował żyć z wyrzutami sumienia, jednak w końcu postanowił ponieść konsekwencje swoich czynów, a także sprawić, by osoby współwinne także dosięgła sprawiedliwość. W tym celu Aleksander musi przekonać do współpracy aktorkę, która przybrała pseudonim Kotka. Kobieta jest łudząco podobna do Nury młodej czeczeńskiej dziewczyny, od której wszystko się zaczęło.
Najnowsza powieść Haratischwili porusza temat zbrodni i poczucia winy oraz dążenia do sprawiedliwości. To także kolejny obraz wojny i jej skutków. To wielowymiarowa opowieść, która wymaga dużo uwagi i skupienia, ale jest warta każdej poświęconej minuty. Dawno żadna historia tak mnie nie pochłonęła. Czytelnik ma okazję stać z boku i przyglądać się zarówno wewnętrznym zmaganiom z wyrzutami sumienia, jak i obserwować poczynania bohatera mające go doprowadzić do wymierzenia sprawiedliwości. I tak właściwie słowa są zbędne, bo tę książkę warto przeczytać! Jeśli podobało Wam się Ósme życie dla Brilki (a jeśli jeszcze nie czytaliście to namawiam!) to zapewne Kotka i generał również przypadnie Wam do gustu. Z drugiej strony muszę przyznać, że Kotka wydaje się być powieścią bardziej dojrzałą, pełniejszą.
Kotka i generał opowiada o traumie wojennych doświadczeń, o błędnych decyzjach, które rzutują na całe życie, o przemocy, poczuciu winy i próbach ich odkupienia. Bo zawsze tam, gdzie jest zbrodnia powinna być kara, a co w momencie, gdy winni jej nie ponoszą?
