Tomasz Jastrun pokazuje brutalny obraz człowieka cierpiącego, który usilnie próbuje odnaleźć sens swojego życia walcząc z demonami przeszłości. Rzeka podziemna do świetnie napisana opowieść o bólu egzystencjalnym, który może dotknąć każdego z nas.
Zdaję sobie sprawę, że Rzeka podziemna autorstwa Tomasza Jastruna to lektura wymagająca od czytelnika skupienia i trochę wysiłku podczas lektury. To opowieść gorzka, przepełniona żalem i rozgoryczeniem. To historia o człowieku zagubionym, samotnym i przekonanym o klęsce własnego życia. To wreszcie świetna diagnoza współczesnych problemów podana w zaskakującej i ciekawej formie.
Bohaterem jest starszy mężczyzna uzależniony od seksu, który zdiagnozował u siebie depresję. Usilnie stara się z nią walczyć odwiedzając różnych ekspertów. To opowieść o chorobie duszy bardzo dogłębna i smutna. Autor poprzez swojego bohatera rozlicza się też z historią i doświadczeniami minionego wieku. Ponadto pokazuje, że jest świetnym obserwatorem dosadnie diagnozując główne bolączki współczesnego świata. W dodatku robi to z dużym dystansem i poczuciem humoru.
Czekaliśmy na orła w koronie, a pojawiła się kaczka, składająca kupki zamiast złotych jajek.
Rzeka podziemna zachwyca przede wszystkim formą. Autor potrafi pięknie pisać o rzeczach trudnych i niejednoznacznych. Świetnie portretuje zmasakrowaną i umęczoną duszę, która próbuje znaleźć sens życia. Bohater miota się, cierpi, wyzwala swoje emocje podczas niezobowiązującego seksu. Jednak tak naprawdę to starszy, samotny i pogubiony człowiek.
Niewydolność duszy uwierała mnie we wszystkie zakamarki ciała.
Co więcej tym bohaterem może być każdy z nas za kilka lub kilkanaście lat. Depresja jawi się na kartach tej historii jako choroba XXI wieku. Zła, straszna i przebiegła. Dla osób, które nie miały z nią doświadczenia zachowanie bohatera może wydać się absurdalne. Jednak taka właśnie jest ta choroba. Trudna do zdefiniowania i zrozumienia. Odczuwają ją nie tylko osoby, które na nią zapadły, ale również te, które przebywają z osobami chorymi. To problem, na który nie powinniśmy pozostawać obojętni. Co ciekawe autor pokazuję tę chorobę z męskiego punktu widzenia, a obecnie panuje przekonanie, że to bardziej damska choroba.
Rzeka podziemna to książka dla wymagającego czytelnika. Niełatwa w odbiorze, ale warta poświęconego czasu. Delikatnie psychodeliczna i zmuszająca do refleksji. W dodatku podana w świetnej formie. Autor w zgrabnych metaforach i celnych porównaniach opowiada o człowieku i życiu wielu ludzi. Gorzka i smutna rozprawa z życiem.
