To moje pierwsze spotkanie z tym autorem i jestem zawieszona w próżni. Z jednej strony ciekawi mnie co wydarzy się w drugiej części, z drugiej coś mi zgrzyta w tej historii. Szczegóły znajdziecie w recenzji.
Zastanawialiście się kiedyś jaki zapach może mieć susza? Zapach suszy to pierwsza część nowej trylogii autorstwa Tomasza Sekielskiego. W tej historii dostajemy wszystko. Są porachunki mafijne, handel żywym towarem, manipulacje na szczytach władzy, dążenie po trupach do celu, afery z kościelnymi hierarchami w roli głównej, pedofilia, sławne teczki, które mogą pogrążyć niejedną osobę. Miejscami miałam wrażenie, że autor chciał upchnąć wszystkie pomysły w historię zapisaną na niespełna 300 stronach. Dla mnie było wszystkiego za dużo i czasami gubiłam się w opisywanych wątkach. Sprawy nie ułatwiało także cofanie się w czasie w opowiadaniu tej historii.
Paradoksem jest to, że mimo iż gubiłam się trochę w fabule trudno było się oderwać. Autor pokazuje, że ma spora wiedzę i doświadczenie a opisywane przez niego wydarzenia przyprawiają o ciarki, gdyż faktycznie mogą mieć miejsce, a właściwie mamy z nimi do czynienia na co dzień w mniejszym lub większym stopniu. Bardzo podobała mi się postać prokurator Agnieszki Ossowskiej. To typowa „baba z jajami”. Mimo wielu przeciwności, oporu władzy wrzucania jej na miny próbuje za wszelką cenę rozwiązać śledztwo, które prowadzi. Zacznijmy jednak od początku.
Zapach suszy rozpoczyna się od eksplozji samochodu w wyniku, którego giną przypadkowe osoby. Wszystko wskazuje, że jest to zamach terrorystyczny. Minister Witold Rudzki widzi w tym swoja szansę, by namieszać na arenie politycznej. We wszystko wplatana jest jedna z najbogatszych kobiet Karolina van der Oord. Agnieszka Ossowska, która została przymusem ściągnieta do kraju z zagranicznej misji ma razem z Rudzickim wyjaśnić kwestię ewentualnego zamachu terrorystycznego. Jak się okazuje to tylko początek problemów pani prokurator. W międzyczasie wychodzi na jaw kwestia molestowania seksualnego przez księży w jednym z ośrodków dla porzuconych sierot. Jak wspomniałam na wstępie dzieje się tutaj bardzo dużo. Nie sposób opowiedzieć nawet po części tej historii. Jest ona ze sobą tak spleciona, że aby ją poznać musicie po prostu sięgnąć po książkę Tomasza Sekielskiego. Dla mnie miejscami było wszystkiego za dużo, mimo że ostatecznie połączyło się to w logiczną całość. Z drugiej jednak strony zakończenie zostało niedopowiedziane, co zapewne było celowym zabiegiem. Skutecznym. Czekam na druga część, po którą na pewno sięgnę.
Zapach suszy to pierwsza część trylogii. Książkę czyta się szybko, jednak natłok wydarzeń może nieco przytłaczać. Fani thrillerów prawniczych zapewne poczują się usatysfakcjonowani lekturą. Tomasz Sekielski zaintrygował mnie jednak na tyle, bym sięgnęła po kolejne książki z prokurator Ossowską w roli głównej.
