Napisanie opowiadań w taki sposób, by zaciekawić czytelnika jest sztuką. Przynajmniej ja mam problem żeby przekonać się do tej krótkiej formy, jednak ostatnio częściej po nie sięgam. Cóż.. Nie będę ukrywać, że July pisze specyficznie, ale w tym całym sowim pokręceniu jest naprawdę wyrazista.
Nie wiem, czy pamiętacie recenzje Pierwszego bandziora, jeśli nie to przeczytajcie recenzję. Już tam July lubi bawić się absurdem i przerysowaniem, kreśli historię z jednej strony nieprawdopodobną, a z drugiej blisko trzyma się rzeczywistości. I chyba takie są jej opowiadania. Podszyte absurdem, jednak nie na tyle, by nie móc ich zestawić z rzeczywistym światem. Z drugiej strony nie możemy na nie patrzeć przez sztywne ramy rzeczywistości. To takie specyficzne historie, w które się wsiąka. July pisze bardzo precyzyjnie, dbając o formę i język. Zabiera nas w świat trudnych emocji, seksu, samotności, odrzucenia. Czasem potrafi być wulgarna, a czasami bardzo delikatna. Jej bohaterowie przezywają różne problemy, zmagają się z tym co na zewnątrz, ale też z tym co gnębi ich w środku.
Z July jest tak, że albo się ją polubi od samego początku, albo odłoży po kilku stronach. Ja jestem w pierwszej grupie. Jej bohaterowie czasami są brawurowi, a czasami mocno wycofani, żyjący na granicy, lawirujący miedzy różnymi sytuacjami. Gdzieś w tym wszystkim są całkiem zwyczajni. Lubię July za odwagę w kreowaniu swoich postaci, za to że potrafi bawić się słowem. I chociaż czasami wydaje nam się zbyt absurdalna, tak naprawdę blisko trzyma się rzeczywistości. Jeśli Pierwszy bandzior się Wam podobał to myślę, że te opowiadania również przypadną Wam do gustu. A jeśli jeszcze nie mieliście okazji sięgnąć po twórczość July cóż… Moim zdaniem powinniście nadrobić zaległości.
