Strona głównaKsiążkiMitch Albom - Zaklinacz czasu (2014)

Ostatnio opublikowane

Mitch Albom – Zaklinacz czasu (2014)

Zaklinacz czasu to moje drugie spotkanie z twórczością Mitcha Alboma. Wcześniej miałam okazję przeczytać Jeszcze jeden dzień. Zaklinacz czasu to wzruszająca i mądra opowieść o tym, jak bardzo czas kształtuje nasze życie oraz jak często uważamy, że mamy go za mało. W rzeczywistości mamy go tyle ile potrzeba, jednak często nie zdajemy sobie z tego sprawy.

Zaklinacz czasu to opowieść o Dorze – mężczyźnie, który wynalazł czas i jako pierwszy zaczął go odmierzać. Jego życie legło w gruzach w momencie śmierci ukochanej żony. Wówczas postanawia wpłynąć na bieg zdarzeń, by ją uratować. Za karę zostaje Ojcem Czasu i wysłuchuje błagać wszystkich ludzi. Wszystko ma się rozwiązać w momencie, gdy spotka dwie właściwe osoby i wypełni plan. Tymi osobami okazują się chory na raka mężczyzna, który usilnie pragnie żyć dłużej niż ma trwać jego życie oraz młoda, osamotniona dziewczyna, która chce umrzeć i decyduje się popełnić samobójstwo.

Dzięki zdolnościom Ojca Czasu razem zostają zamknięci wewnątrz chwili. Zrób tak żeby było wczoraj – prosił kilkuletni chłopiec po pogrzebie swojego ojca. Jeszcze jedno życie mówił ten sam, dorosły już, mężczyzna decydując się na zamrożenie swojego ciała. Niech Pan to zatrzyma prosiła młoda dziewczyna. Losy Victora i Sarah łączą się w zatrzymanej chwili. W pomieszczeniu otwierają się przed sobą i opowiadają o swoim życiu. Dwa skrajne przypadki. Mężczyzna, który usilnie chce zostać przy życiu i dziewczyna, która chciała ze swoim życiem skończyć. Dor zabiera ich w niezwykłą podróż, w której widzą przyszłość. Decydują się ją zobaczyć a to, co widzą radykalnie zmienia ich myślenie.

To właśnie wtedy, kiedy jesteśmy najbardziej sami, potrafimy przyjąć samotność drugiego człowieka

Czas nie jest czymś, co można zwrócić. W każdej następnej chwili może czekać na ciebie odpowiedź na Twoje modlitwy. Odrzucenie tego oznacza odrzucenie najważniejszej części przyszłości.

Ludzie często zapominają, że to nie oni decyduję ile czasu mają żyć. Chcą władać swoim życiem bezwzględnie, dlatego czasem nie radząc sobie z bólem, odrzuceniem, kolejnym rozczarowaniem decydują się na krok ostateczny. Samobójstwo. Na taki krok zdecydowała się Sarah – publicznie upokorzona, wyśmiana, zraniona, nieszczęśliwie zakochana. Dopiero widząc przyszłość zrozumiała, że uśmierzając swój ból przyczynia się do bólu innych osób, że ten samolubny krok z jej strony rani innych. Zrozumiała też, że są ludzie, którym na niej zależy, którzy ją kochają i akceptują. Tak często pozostajemy ślepi na miłość i sympatię wielu osób, starając się przypodobać tym, którym na nas nie zależy.


Victor w pogoni za utrzymaniem się przy życiu pozbawił swoją żonę możliwości bliskości w ostatnich chwilach życia czy pochowania jego ciała. Zrozumiał to widząc ją rozżaloną przy jego ciele znajdującym się w specjalnym pojemniku.

Świat pędzi coraz szybciej, wszędzie trwa odwieczny wyścig szczurów by mieć więcej. Narzekamy na zbyt krótką dobę, ciągle brakuje nam czasu. Gnamy ślepo do przodu często nie zdając sobie sprawy z tego, że mamy tylko jedno życie. Czy umiesz jeden dzień spędzić bez telefonu, komputera, tabletu i wszystkich innych udogodnień cywilizacji? Kiedy ostatni raz zdarzyło Ci zachwycić się śpiewem ptaków o poranku, rosą skraplającą trawę, tęczą pojawiającą się tuż po burzy? No tak. Nie masz czasu, by zwracać na to uwagę. Otóż masz go dokładnie tyle ile potrzebujesz. O tym opowiada autor w swojej książce. Przez pryzmat fikcyjnej opowieści pokazuje, że czas jest pojęciem względnym, a fakt iż notorycznie o nim rozmawiamy i odmierzamy przyczynia się do tego, że nasze życie przemija a my zdajemy sobie z tego sprawę zazwyczaj zbyt późno. Chcemy żyć wiecznie. Czy aby na pewno? Czy to by nas uszczęśliwiło?

Kiedy ma się nieskończoną ilość czasu, nic nie jest wyjątkowe. Jeżeli nigdy niczego nie tracimy ani nie poświęcamy, nie potrafimy docenić tego, co mamy

Mitch Albom napisał książkę mądrą i ważną a przy tym niezwykle wzruszającą. Zatrzymajmy się, przestańmy ślepo pędzić, zwróćmy uwagę na ludzi, którzy nas otaczają. A czas? Będzie płynął swoim rytmem i nic tego nie zmieni.

– Bóg nie bez powodu wyznacza kres ludzkich dni
– Co to za powód?
– Żeby nadać każdemu znaczenie

Jakiś czas temu czytałam Wiek cudów autorstwa Karen Thompson Walker, która w swojej książce pokazała skutki wydłużania czasu, sztucznej ingerencji w świat. Na myśl przychodzi mi również dobrze wszystkim znana Opowieść Wigilijna, w której Ebenezer Scrooge ma wgląd do swojej przeszłości, teraźniejszości i przyszłości dzięki czemu może w porę zmienić swoje zachowanie.

Marta Mrowiec
Marta Mrowiec
Czyta, pisze, biega, chodzi po górach, ogląda mecze i słucha rapu. Nietypowo typowa kobieta.
Poprzedni artykuł
Następny artykuł

Komentarze

Najczęściej czytane