Grudzień to wyjątkowy czas, większość osób czeka już na Święta Bożego Narodzenia, wielu czytelników na ten miesiąc wybiera świąteczne lektury. Dzisiaj opowiem Wam o jednej z nich.
Marta jest bibliotekarką, która w akcie desperacji zostawia na przystanku ogłoszenie, w którym szuka pewnego mężczyzny widzianego przypadkiem. Oczekuje, że tym sposobem trafi na swojego Hugh Granta i w końcu jej los się odmieni. Prowadzi też klub książki, którego członkami są 4 osoby, na pierwszy rzut oka kompletnie od siebie różne. Łączy je jedynie miłość do słowa pisanego. Z kolei Krzysztof, w momencie, kiedy poznaje Igę ma nadzieję, że w końcu trafił na miłość swojego życia. I tym sposobem zabawa dopiero się zaczyna, a życie postanawia zweryfikować plany i marzenia bohaterów. A co takiego się dzieje? O tym przekonacie się sięgając po Zwyczajne cuda, gdyż nie sposób tutaj o tym opowiedzieć, a z drugiej strony nie chcę Wam odbierać frajdy z odkrywania tej historii.
Gdybym miała jednym słowem opisać Zwyczajne cuda Agnieszki Jeż to wybrałabym określenie urocza. Bo ta historia jest naprawdę urocza, taka trochę nadająca się na scenariusz świątecznego filmu. Jest jak ciepły koc i kubek gorącej herbaty w zimowy wieczór. Seri. W dodatku jej wartość dodana to mnóstwo odniesień do literatury, przez to, że bohaterka prowadzi klub czytelniczy. Lista książek do przeczytania wydłużyła się u mnie o kilka pozycji.
Zwyczajne cuda to prosta, urokliwa opowieść o przewrotności życia i małych cudach, które dzieją się wokół nas każdego dnia. Wystarczy tylko nieco się otworzyć i czasem zaryzykować. Agnieszka Jeż napisała książkę w świątecznym klimacie, jednak zawierającą wiele uniwersalnych treści. Opowiada o samotności, potrzebie kochania i bycia kochanym, o odrzuceniu, stereotypowym postrzeganiu ludzi. To pełna ciepła i miłości historia, która koi i ogrzewa. Myślę, że to idealna pozycja na grudniowy czas 😉
