Bo talent to dopiero początek! To jedna z tez, którą próbuje udowodnić w swojej książce Rasmus Ankersen. Poszukuje on odpowiedzi na pytanie skąd u osób bierze się talent, czy w ogóle on istnieje oraz co trzeba zrobić, by osiągnąć sukces. Zabiera nas w ciekawą podróż, w której mamy okazję poznać Kopalnie talentów.
Inspiracją do odbycia podróży po kuźniach talentu był przypadek Simona Kjaera. Duńczyk nie przypominał nieoszlifowanego diamentu, po prostu w młodości nie wyróżniał się niczym szczególnym. Nikt na niego nie stawiał i już na starcie został skreślony. Nie można było powiedzieć, że ma ogromny talent, a jednak to właśnie on zrobił błyskawiczną karierę, w wieku 18 lat trafiając do Palermo i Serie A. Wszyscy przecierali oczy ze zdumienia i zastanawiali się jak mogli przegapić tego młodego chłopca (szczegółową historię Kjaera poznacie już na początku książki). To stało się impulsem do odkrycia czym jest talent (zakładając, że on w ogóle istnieje), odbycia podróży czego końcowym efektem stała się ta publikacja.
Kluczem do sukcesu jest nieustanna praca
Kopalnie Talentów to ośrodki sportowe, w których szkolą się sportowcy. Autor odwiedził Bekoji (wioskę w Etiopii, w której szkolą się najlepsi biegacze średniodystansowi), Koreę Południową (szkolą się tam golfistki), stolicę Jamajki Kingston (szkolenia sprinterów), Rosję (tenisistki), Iten, wioskę w Kenii (najlepsi biegacze długodystansowi) oraz Brazylię (największa liczba najlepszych piłkarzy). Odwiedzając każdy z ośrodków Ankersen szukał odpowiedzi na pytanie w czym tkwi sekret przygotowań sportowców dzięki, któremu osiągają takie efekty. Wielu naukowców doszukuje się ich uzdolnień w genetyce, inni we wrodzonym talencie. Ankersen pokazuje, że ich siła tkwi w ciężkiej, codziennej, mozolnej i ciężkiej pracy. Dla młodych ludzi mieszkających w Etiopii, Kenii czy na Jamajce sport stanowi jedyną możliwość wyrwania się do lepszego świata. Młodzi ludzie trenują od rana do nocy, by osiągać jak najlepsze rezultaty. I tak przeciętne brazylijskie dzieci od rana do wieczora uganiają się za piłką i nie ma dla niech żadnej różnicy, czy robi to na trawie, na ulicy czy na plaży. Z kolei młodzi Kenijczycy biegają do szkoły po 10 kilometrów z plecakiem na ramieniu (nam czasami nie chce się iść dwa przystanki, czyż nie?) Co ważne te dzieci z reguły nie są narażone na pułapki dzisiejszych czasów takie jak gry komputerowe, Facebook, Twitter czy inne pożeracze czasu. Dlatego też już w wieku 13 lat mają za sobą około 10 do 15 tysięcy godzin treningu na pełnych obrotach (reguła 10 tysięcy godzin mówi o tym, by stać się mistrzem w danej dziedzinie trzeba jej poświęcić minimum 10 tysięcy godzin) Podczas gdy w krajach wysoko rozwiniętych tego treningu jest przynajmniej o połowę mniej. Stąd jasno wysuwa się wniosek, że kluczem do sukcesu jest nieustanna praca. Być może brzmi to jak mrzonka, jednak autor doskonale nam to udowadnia w swojej książce pokazując przykłady osób, które dzięki ciężkiej pracy osiągnęły sukces. Zapytacie co w przypadku państw, których mieszkańcy nie narzekają na niedostatek? Otóż za sukcesem osób stoją ambitni, zacięci i zorientowani na cel rodzice. Również ich rola została szczegółowo omówiona została wraz ze wskazaniem na pozytywne i negatywne aspekty takiej postawy.
Książka ta stanowi niejako zapis podróży autora, jego dziennik, w którym opisuje swoje spostrzeżenia. Oprócz przemyśleń znalazło się też wiele wypowiedzi osób związanych ze sportem m.in. trenerów zajmujących się szkoleniem młodych sportowców w kuźniach talentu. W jednym z rozdziałów autor przybliżył nam ich sylwetki oraz zacytował ich wypowiedzi odnoszące się to sposobów odkrywania zdolnych ludzi, sposobów treningu czy motywowania podopiecznych. I tak na przykład Stephen Francis w jamajskiej kopalni talentów stawia na osoby, na które nikt by nie postawił a rezygnuje z pewniaków z kolei Won Park (koreańska kopalnia talentów) stosuje karę 2 dolarów, gdy ktoś potrzebuje więcej uderzeń trafić do dołka niż to przewidziane jest w regulaminie.
Kopalnie talentów
Przemieszczanie się z autorem po kuźniach talentu jest bardzo ciekawe i wciągające. Czytelnik odkrywa wraz z nim sekret sukcesu. Każdy z rozdziałów zakończony jest tabelą, w której autor wynotował najważniejsze kwestie. Odnosić się mogą on do życia każdego z nas, nie są kierowane wyłącznie do sportowców. Kopalnia talentów to swego rodzaju poradnik, jak wpłynąć na rozwój swoich talentów, czy też talentów naszych dzieci. Co to jest „szepczący talent”? czym jest „okno szansy”? Dlaczego sukces często odnoszą ludzie, którzy nie mają odpowiednich warunków do rozwoju i na których nikt by nie postawił? To tylko nieliczne pytania, na które odpowiedzi znajdziemy w książce duńskiego autora. Dzięki temu, iż nie są to opowieści wyssane z palca a wnioski wysunięte na bazie obserwacji i doświadczeń książka ta jest pozycją wartościową. Autor obala w niej wiele mitów powielanych przez środowiska sportowe (i nie tylko) odnośnie wpływu genów czy miejsca, w którym się rodzimy. W dodatku swoje wnioski porównuje z badaniami innych naukowców.
Co ciekawe książka ta nie jest typową sportową pozycją, gdyż zawiera wiele uniwersalnych nauk dla każdego nas w kwestiach rozwoju osobistego. Niemniej jednak główną osią dla omawianych tematów stanowi sport. Uniwersalizm zagadnienia talentu i sukcesu sprawia, że książka może zainteresować każdego. Grupa docelowych odbiorców jest niezwykle szeroka. Sięgnąć po nią mogą trenerzy, menedżerowie, biznesmeni, prezesi, rodzice i praktycznie każdy z nas. Interesująca lektura, którą szczerze polecam.
Motywacja to emocjonalne dążenie do perfekcji na każdym polu
Kopalnie talentów. Jak odkryć i rozwinąć talent kupicie na stronie Labotiga.
