Po dwóch mocnych kryminałach tj. Decyzji Piotra Kościelnego i Niewinnych ofiarach Katarzyny Wolwowicz potrzebowała właśnie takiej historii. Z pozoru lekkiej i zabawnej, a tak naprawdę potrafiącej mnie wzruszyć i skłonić do wielu przemyśleń.
Nie ukrywam, że właśnie powieści obyczajowe są mi najbliższe, jeśli chodzi o preferowany gatunek literacki. Czasami zdarzają mi się mniej lub bardziej poważne skoki w bok, niemniej to właśnie przy powieściach najczęściej się wzruszam, zamyślam i zwyczajnie odpoczywam. Z chęcią sięgnęłam, więc po najnowszą książkę Anny H. Niemczynow Uśpione namiętności. I niech Was nie zwiedzie tytuł, bo jeśli liczycie na jakiś romans to się rozczarujecie. Niemniej to mądra, miejscami wzruszająca, ale też zabawna opowieść o życiu i wszystkich jego barwach.
Izabelle Walter z pozoru ma wszystko. Bogatego męża, piękny dom, ogrodnika i pomoc domową oraz czworo dzieci, które już opuściły rodzinne gniazdo. Niestety właśnie stoi nad trumną swojego małżonka i zastanawia się, jak mogła zmarnować tyle lat swojego życia, a w dodatku okazuje się, że wychowała swoje dzieci na materialistów, którzy już czyhają na rodzinny majątek. Faktem jest jednak, że jej szanowny małżonek w swoim testamencie wszystko zapisał tylko jednej osobie. Ostatecznie dzieci chcą, by ich matka u każdego spędziła po dwa i pół miesiąca a resztę roku na zorganizowanych wakacjach. Izabelle wreszcie znajduje w sobie odwagę i siłę, by otwarcie się temu sprzeciwić i zacząć żyć zupełnie po swojemu. Ostatecznie decyduje się na drastyczne kroki zerwania kontaktu z dziećmi. Czy to jednak sprawi, że jej potomstwo w końcu przejrzy na oczy? Czy realizacja własnych, dotąd uśpionych marzeń i pragnień, przyniesie kobiecie szczęście?
Uśpione namiętności to historia o życiu według schematów i przyjętych norm. O zatraceniu siebie, o poświęceniu innym kosztem własnego szczęścia, ale też o tym, że w każdym momencie możemy to zmienić i niezależnie od wieku zacząć i spełniać swoje marzenia, nawet te najmniejsze i z pozoru błahe. A może najważniejsze jest właśnie realizowanie tego, co może wydawać się nieistotne. Autorka opowiada o życiu w utartych schematach, o duszeniu się w sztywnych ramach konwenansów i o tym, że czasami najgłębiej skrywane tajemnice i tak wychodzą na jaw, chociaż nie jesteśmy tego świadomi.
Najnowsza książka Anny H. Niemczynow to zabawna, ale też wzruszająca i pouczająca opowieść o tym, co w życiu powinno być ważne. Historia o niespełnieniu, życiu w pewnego rodzaju uśpieniu, strachu przed byciem sobą. Ale z drugiej strony życie Izabelle pokazuje, że na zmiany zawsze jest czas tylko potrzeba bodźca, abyśmy sobie to uświadomili.
