Paprotniki to już moja kolejna książka Autorki, którą miałam okazję przeczytać i muszę przyznać, że za każdym razem Agnieszce Peszek udaje się mnie zaskoczyć.
O Paprotnikach opowiem Wam w ramach współpracy reklamowej z Wydawnictwem 110Procent.
Czy zło może powrócić po latach, czy może… nigdy nie odeszło?
Barbara Domańska – dziennikarka lokalnej gazety i instruktorka fitness w świetlicy dla kobiet – od lat próbuje zostawić przeszłość za sobą. Mimo rodzinnych powiązań z policją wybrała inną drogę niż ojciec i brat. Teraz jednak to przeszłość znajduje ją pierwsza.
Basia otrzymuje nietypowe zlecenie: ma napisać artykuł o własnej matce – znanej reporterce, która zginęła w niewyjaśnionych okolicznościach. W tym samym czasie w stolicy pojawia się morderca kobiet, zostawiający na ciałach ofiar kwiaty.
Gdy w Paprotnikach dochodzi do zbrodni, policja zaczyna podejrzewać, że to dzieło tego samego sprawcy. Im głębiej Barbara drąży rodzinne tajemnice, tym więcej odkrywa mrocznych powiązań między przeszłością a teraźniejszością. Każdy krok przybliża ją do prawdy – i do człowieka, który zrobi wszystko, by ta nigdy nie ujrzała światła dziennego.
Mroczne sekrety. Seria brutalnych morderstw. I jedno pytanie, które może kosztować życie: komu możesz zaufać, gdy wszyscy mają coś do ukrycia?
Na wstępie nie mogę pominąć wydania tej książki. Ja wiem, że nie ocenia się książek po okładce, czy wydaniu, ale Paprotniki w wersji z barwionymi brzegami naprawdę robią wrażenie. Dostępna jest także standardowa wersja książki. Wracając jednak do tego, co najważniejsze, a mianowicie treści Paprotniki wciągają od pierwszych stron i nie wypuszczają czytelnika do samego końca. Autorka napisała złożoną historię, w której powoli odkrywa karty, a zakończenie jest nieprzewidywalne i zaskakujące. A przynajmniej mi się nie udało do niego dojść. Paprotniki to historia o tym, że prawda prędzej, czy później wyjdzie na jaw, o zbrodni, życiu w ciągłym strachu, że ktoś dowie się prawdy i o tym, że każdy czyn niesie za sobą konsekwencje. To także opowieść o tym, że czasami dobrzy ludzie potrafią być naprawdę źli. Agnieszka Peszek potrafi świetnie wciągać czytelnika w fabułę, nie pozostawiając mu miejsca na wytchnienie. Akcja pędzi, ale równocześnie wszystkie jej elementy trafiają na swoje miejsce. Paprotniki to obraz zła, bezradności, krzywdy, ale też wiary w to, że odkrycie i dotarcie do prawdy pozwoli spokojnie spać, a winni poniosą karę za swoje czyny. Mam nadzieję, że Paprotniki doczekają się kontynuacji, a Was zachęcam do przeczytania tej gęstej od emocji, niepokojącej i wywołującej gęsią skórkę historii. Polecam!
