W 2019 roku pisałam Wam o Współczesnej rodzinie Helgi Flatland. Przyszła pora na kolejną powieść autorki, do której usiadłam z wielkimi oczekiwaniami.
Na początku chciałabym wspomnieć, że Seria Dzieł Pisarzy Skandynawskich to zbiór wielu świetnych powieści. Przeczytałam większość z nich i wiadomo, że jeden podobały mi się bardziej, inne mniej, ale ogólnie warto po nie sięgnąć. Dotychczas moimi ulubieńcami są powieści Rpya Jacobsena, Życie Sus, czy Początki. Teraz dołączyła do nich najnowsza powieść Flatland, Ostatni raz. Wspominałam Wam wyżej, że trzy lata temu pisałam o Współczesnej rodzinie i ten tekst możecie przeczytać tutaj. Z kolei całą serię, czyli 16 tomów, które ukazały się do tej pory kupicie tutaj.
Sigird ma żal do matki, z którym nie potrafi sobie poradzić. Oczekuje wyjaśnień, przyznania się do winy i przeprosin. A może samych przeprosin. Sama już nie wie. Anne, jej matka, z każdym kolejnym dniem czuje się coraz gorzej. Postanawia udać się do lekarza, by tam zmierzyć się z niełatwą diagnozą choroby nowotworowej. Co więcej to właśnie Sigird słyszy prośbę od matki: pomóż mi umrzeć. Czy miłość córki zwycięży i kobieta spełni ostatnią wolę matki? Jak zmienia się nasze życie w obliczu śmierci, która staje się nieunikniona? Jak wiele cierpienia bliskich jesteśmy w stanie znieść? Czy potrafimy razem z nimi trwać w chorobie?
Lektura Ostatniego razu stawia przed czytelnikiem wiele pytań, a przynajmniej przede mną postawiła. Bardzo przeżyłam tę opowieść. Nie wiem, być może przez własne doświadczenia obcowania w rodzinie z chorobą nowotworową, które na szczęście skończyły się dobrze. Ale pozostawiły trwały ślad i masę wspomnień, które chce się wymazać. Niemniej to jedna z tych książek, która rezonuje we mnie na długo po skończonej lekturze, i o której na pewno będę jeszcze długo myślała. O cierpieniu, błędach z przeszłości, trudnej relacji matki z córką, samotności, żalu, strachu przed śmiercią i strachu przed życiem bez matki, mimo że życie z matką nie układa się jak powinno. Pełna sprzeczności, ale też mądra i wartościowa to historia, która pokazuje, że czasem najgłośniej krzyczy cisza.
Ostatni raz to powieść, która pokazuje świat i życie oczami matki w konfrontacji z postrzeganiem go przez córkę. Takie zderzenie dwóch perspektyw pozwala szerzej spojrzeć na ich relację, która do łatwych nie należy. Niemniej jest coś oczyszczającego w ich zbliżeniu poprzez wizję odejścia i tego, co nieuniknione, chociaż same być może do końca tego nie dostrzegają. Czytajcie!
