Toksyczne układy to już trzecia część cyklu i wszytsko wskazuje na to, że nie będzie ostatnia.
Cykl rozpoczynała książka Niewinne ofiary, o której Wam pisałam tutaj. Potem ukazała się druga część, Fałszywe tropy i wreszcie Toksyczne układy. Myślałam, że na tym zakończy się ta seria z komisarz Olgą Balicką, ale zakończenie Toksycznych układów wskazuje, że jeszcze się z nią spotkamy. Nie ukrywam, że cieszy mnie ten fakt, gdyż to wciągające kryminały, które czyta się jednym tchem.
Olga Balicka wraca do pracy po urlopie macierzyńskim. Okazuje się, że od razu trafia na sprawę morderstwa. Ofiarą jest Beata Nowak, jedna z kierowniczek dużej korporacji farmaceutycznej. Zanim jednak komisarz weźmie się za tę sprawę chce wrócić do morderstwa Barbary Muszyńskiej, której ktoś podciął gardło na klatce kamienicy, w której mieszka Olga. Sprawa została umorzona. Okazuje się, że te dwa morderstwa mogą się ze sobą łączyć, a w grę wchodzi powiązanie kobiet z jednym z wiodących koncernów farmaceutycznych. A to tylko wierzchołek góry lodowej!
Jak pisałam o pierwszej części: Wolwowicz stopniuje napięcie, podrzuca fałszywe tropy, celowo wyprowadza czytelnika w pole, by ostatecznie zaskoczyć go i powiązać ze sobą wszystkie wątki. To samo mogę potwierdzić zarówno w przypadku Fałszywych tropów, jak i Toksycznych układów. Czytelnik wpada w wir wydarzeń, a sama lektura wymaga skupienia, by nic mu nie umknęło. Ostatecznie nie udało mi się rozpracować tych zagadek kryminalnych, za co duży plus!
Toksyczne układy to sprawnie napisany kryminał, który opowiada o chęci zysku za wszelką cenę, zemście, mafijnych porachunkach i żalu, który tłumiony w sobie może doprowadzić do tragedii. Jeśli jeszcze nie znacie tej serii to polecam, a sama czekam na kolejny tom, wszak zakończenie Toksycznych układów samo prosi się o ciąg dalszy!
