Głos kobiecej duszy. Siedem opowieści o pożądaniu, miłości, wzrastaniu i sile to książka o kobietach i skierowana do kobiet. Mam nadzieję, że wiele z nas ją przeczyta i wyciągnie z niej jak najwięcej dla siebie.
Maxine Mei-Fung Chung mieszka w Londynie. W swoim gabinecie przyjmuje wielu pacjentów, jednak jako bohaterki swojej książki wybrała siedem, różnych kobiet i pokazując ich historię opowiedziała po trochu o każdej z nas. Bardzo podoba mi się sposób narracji tej książki. Z jednej strony mamy opisy wydarzeń z życia jej bohaterek, niczym w powieści, a z drugiej dostajemy spojrzenie Maxime z punktu widzenia psychoterapeutki, która przybliża nam nie tylko problemy z jakimi borykają się jej pacjentki i sposoby ich rozwiązywania, ale także cały proces bycia w terapii.
Terri, Kitty, Ruth, Marianne, Tia, Agatha, Beverly. Jedna z nich kocha kobiety będąc w związku z mężczyzną, inna za wszelką cenę chce mieć dziecko, mimo że aktualny partner ją zdradził, kolejna przeżyła samobójstwo jedynego dziecka i żyje w ciągłym poczuciu winy, jeszcze inna nie znosi swojego koloru skóry i rasistowskiego traktowania. Dalej mamy kobietę, która za wszelką cenę chce, aby rodzina ją akceptowała, kobietę zmuszającą się do wymiotów i na koniec dojrzałą kobietę, która chce kochać bez lęku przed tym, co pomyślą inni, zwłaszcza jej syn. Siedem różnych opowieści, siedem dramatów, siedem kobiet, które powiedziały dość i postanowiły głośno zacząć mówić o tym, czego pragną, co chcą zmienić i czego im w życiu brakuje.
Głos kobiecej duszy to książka, która powstała na bazie doświadczeń, często trudnych i traumatycznych, siedmiu kobiet, jednak myślę, że każda z nas odnajdzie w tych historiach cząstkę siebie. To opowieści o samotności, poszukiwaniu własnego miejsca, odrzuceniu, braku akceptacji swojego ciała, miłości, która może przyjść w każdym wieku, niezrozumieniu i podążaniu za głosem własnego serca. To mądra i poruszająca książka, która dotyka ważnych tematów i pozwala im wybrzmieć poprzez głos oddany kobietom. Maxine słucha swoich pacjentek, próbuje je nakierować na zmianę postrzegania siebie i swojego życia, ale też trochę stoi z boku i oddaje im głos. Wartościowa i potrzebna pozycja, by zrozumieć to, co często nie jest widoczne gołym okiem. Polecam!
