Postanowiłam w jednej recenzji odnieść się do dwóch pozycji odnoszących się do osoby Pepa Guardioli. Pierwsza z nich to książka napisana przez Jaume Collella Pep Guardiola. Biografia, druga autorstwa Jordiego Ponsa – Pep Guardiola oczami innych. Fanatyk, perfekcjonista i największy cule. Jak same tytuły sugerują w jednej otrzymujemy życiorys trenera, z kolei w drugiej poznajemy go dzięki wypowiedziom osób z nim związanych. Obie pozycje ukazały się nakładem Wydawnictwa Sine Qua Non.
Muszę przyznać, że nigdy nie przepadałam za biograficznymi książkami, zawsze wydawały mi się one trochę nudne. W tym przypadku mile się zaskoczyłam. Obie pozycje czyta się bardzo przyjemnie i szybko. Fani Barcelony, do których również się zaliczam, na pewno się nie zawiedli. Książki są wyczerpujące i pokazują nam bardzo szczegółowo życie Guardioli. Co ciekawe dostajemy również sylwetkę Pepa postrzeganą przez osoby trzecie, dzięki czemu mamy okazję poznać zdanie osób z nim związanych. Stąd tez zdecydowałam się napisać w jednym tekście o tych dwóch pozycjach. Otóż, tych książek nie da się czytać osobno. Jedna stanowi dopełnienie drugiej i właściwie nieważne od której zaczniemy.
W Biografii przechodzimy przez wszystkie szczeble, po których wspinał się Guardiola podczas trwania swojej kariery. Od wczesnego dzieciństwa, podwórkowego kopania w piłkę, przez opowieść o wsparciu rodziców i życiu w La Masii, aż do piłkarskiej a potem trenerskiej kariery. Nie ma tutaj analizy każdego z etapów życia dzięki czemu książka ta stanowi bardziej płynną opowieść. Dużym plusem jest fakt, iż treści biograficzne i piłkarskie są zrównoważone stąd osoby zbytnio niezwiązane z piłką nożną nie muszę przedzierać się przez typowo piłkarską tematykę.
Bramy przy placu w Santpedor, gdzie urodził się Pep Guardiola, zachowały ślady po mocnych uderzeniach piłką tego małego, chudego i niespokojnego chłopca, który każdego roku prosił Trzech Króli o piłkę.
Nie znajdziemy w niej żadnych pikantnych szczegółów z życia Pepa, smaczków, kontrowersji czy wskazania na jego wady. Mi jednak trudno jest uwierzyć w jego nieskazitelny charakter. Aczkolwiek nie sposób odmówić Guardioli, talentu, charyzmy, wielkich osiągnięć i wielu pozytywnych cech charakteru. Jedno zwraca uwagę: z opowieści o życiu Pepa emanuje ciepło. To człowiek, którego z pewnością trudno nie lubić. Z biografii dowiadujemy się również o jego pasjach związanych z muzyką, poezją i literaturą oraz innych sportach. Wyłania się z niej obraz Guardioli jako eleganckiego, spokojnego, świadomego swoich celów i wartości otaczających go osób. To człowiek cierpliwy i odnoszący się z szacunkiem do innych. Każda z tych cech na pewno miała bardzo duży wpływ na jego sukces. Biografia wzbogacona jest również zdjęciami głównie pochodzącymi z okresu gry w pierwszej drużynie a także debiutu w roli trenera drużyny FC Barcelony.
Druga pozycja Pep Guardiola oczami innych. Fanatyk, perfekcjonista i największy cule stanowi swoiste uzupełnienie biografii. Zawiera rozmowy z osobami, które były w bliższym bądź dalszym otoczeniu Guardioli. Czytając ich wypowiedzi możemy sami skonfrontować jego wizerunek prezentowany na konferencjach, meczach, to co czytamy w prasie z uczuciami osób, które go znają, które miały z nim kontakt.
Guardiola widzi w futbolu to czego inni nie dostrzegają. Następnie potrafi wszystko wytłumaczyć, jak nikt inny. U Guardioli każdy ruch jest wytłumaczony i zrozumiały – Gerard Pique
I co ciekawe na jego temat nie wypowiadają się wyłącznie fani Barcelony. Wszystko napisane jest lekkim i przyswajalnym językiem. Na pochwałę zasługuje praca jaką włożył sam autor, aby ta pozycja była kompletna. Wykorzystywał w niej zarówno swoją wiedzę o FC Barcelonie, samym Pepie, ale również o osobach, z którymi rozmawiał. Dzięki temu powstały kompletne rozdziały, w których znajdziemy zarówno opinie, jak i spostrzeżenia dziennikarza. Co więcej dostajemy same opisy spotkań podczas, których pierwszy raz widział się z rozmówcą bądź przeprowadzał z nią wywiad fragmentarycznie wykorzystany później w tej książce. Ciekawym pomysłem jest końcowy Test Guardiola, w którym osoby określają osobę Guardioli na podstawie pytań. Przykładowe z nich, które mnie rozbawiły to: gdyby był zwierzęciem byłby: żyrafą (odpowiedź Johna Laporty), jakim byłby drzewem? Jodłą (odpowiedź Louisa van Gaala) i wiele innych, które wywołują uśmiech na naszej twarzy. Również w tej książce mamy kilka zdjęć, które w odróżnieniu do biografii utrzymane są w czarno-białej kolorystyce. Szkoda, że nie zdecydowano się na kolorowe fotografie, gdyż niewątpliwie wpłynęłoby to na wizualny odbiór książki.
