Wydawać by się mogło, że na świecie, w którym cywilizacja jest tak bardzo rozwinięta, nie ma miejsc, o których jeszcze nie wiemy. A wszystko co nieznane jesteśmy w stanie bez problemu zidentyfikować i nazwać wykorzystując do tego odpowiednie technologie. Jak się okazuje, nie do końca tak jest.
Tytułowe Miasto Boga Małp to teren w Hondurasie, który do tej pory nie został dokładnie zbadany i odkryty. Krążą wokół niego przeróżne legendy i opowieści, owiane jest tajemnicą a także związane z wieloma wierzeniami i przesądami. Lasy Mosquitii w Hondurasie to bardzo niebezpieczne miejsce głównie ze względu na jadowite węże i pająki. To właśnie w tej dżungli miało się znajdować tytułowe miasto. Wiele wypraw nie przyniosło oczekiwanych rezultatów. Swoich sił postanowiła spróbować także ekipa zorganizowana przez Stevena Elkinsa w skład, której wchodził także Douglas Preston, autor omawianej pozycji. Wyprawa ta miała być skuteczna głównie ze względu na wykorzystanie nowej technologii jaką był lidar służący do laserowego skanowania terenu. I to właśnie głównie o niej opowiada autor, ale nie tylko. Sporo miejsca poświęcił także historii tego miejsca, a także skutkach wyprawy, które okazały się bardzo poważne dla jej uczestników.
Zaginione Miasto Boga Małp to reportaż dosyć nierówny. O ile początek nieco się ciągnie tak opowieść o samej wyprawie czyta się jednym tchem, niczym dobrą przygodówkę. Później wstawki o historii tego miejsca ponownie hamują opowieść i dla mnie były trudne do przebrnięcia. Być może miłośnicy historii uznają ją za plus tej opowieści. Niemniej nie da się ukryć, że Preston potrafi ciekawie pisać i z dystansem opowiadać o wydarzeniach, w których brał udział. Dużym plusem tej publikacji jest także obszerna bibliografia, jaką znajdziemy na końcu. Sporo tam ciekawych pozycji i odnośników do konkretnych artykułów. Osoby zainteresowane tematem mogą tym samym poszerzyć swoją wiedzę.
Siedząc wygodnie w swoich fotelach możemy przenieść się do dzikiej i niebezpiecznej dżungli. Do miejsc, w których nikt jeszcze nie był, które stanowią zagadkę i wyzwanie dla jej odkrywców. Peterson opowiada też o sutkach tej wyprawy, o chorobach, które dopiero po czasie dały o sobie znać, i z którymi musieli sobie poradzić. Wśród nich była leiszmanioza. Sprawdzając zdjęcia i opis tej choroby w sieci aż cierpnie skóra. Pewne jest, że uczestnicy wyprawy byli świadomi skutków jakie ona ze sobą niesie. Odrywanie nowych miejsc w dzikim sercu dżungli związane jest z narażeniem zdrowia, a nawet życia. Jednak nawet po takim czasie w słowach Petersona z jednej strony przebija się duma, z drugiej wyczuwalna jest pokora przed tym miejscem, które bądź co bądź, nadal zostaje nieodkryte i w pełni niezbadane. Świat w wielu kwestiach pozostaje dla człowieka tajemnicą, są miejsca, które na zawsze pozostaną nieodkryte, a my możemy tylko próbować, możemy też nieustannie się dziwić i podziwiać jego piękno.
Zaginione Miasto Boga Małp to opowieść o wytrwałości, marzeniach i pasji. To także opowieść o chęci poznawania i eksploatowania nowych miejsc. To wreszcie historia kilku śmiałków, którzy odważyli się postawić kilka kroków więcej niż ich poprzednicy na nowym, niezbadanym terenie, który owiany jest pewnego rodzaju tajemnicą, i który wpisuje się w wierzenia i legendy. Niezwykła opowieść opowiedziana z perspektywy jednego z uczestników. 
