W momencie, gdy na okładce zobaczyłam, iż jest to współczesna baśń filozoficzna nieco się przestraszyłam, ale jak się okazało zupełnie niepotrzebnie.
Baśń filozoficzna, więc w mojej głowie zapaliła się czerwona lampka, że zapewne znowu czegoś nie zrozumiem i wstyd będzie się do tego przyznać, jednak jak się okazało to świetna opowieść, którą każdy może odczytać po swojemu, w zależności ile ma lat i jaki bagaż doświadczeń ze sobą niesie.
Tilda mieszka wraz z mamą, która jest wiecznie zmęczona, smutna i rozżalona. Nie wie nic o swoim tacie, chociaż bardzo chciałby się czegoś dowiedzieć. Jednak matka szybko ucina temat i nie odpowiada na zadawane pytania. Wszystko zmienia się, gdy dziewczynka natrafia na kurzołka, małą drobinkę kurzu, która na zawsze zmieni życie dziewczynki, jak i wielu innych osób. Wszak jak powtarza kurzołek po wszystkim zostanie tylko pył i kurz. I tak śledzimy losy Tildy i małego stworzonka, które potrafi nieźle namieszać.
Jak się okazuje kurzołek miesza nie tylko w życiu małej Tildy, ale też w życiu każdego czytelnika, gdyż jego celne spostrzeżenia dotyczące przemijania zmuszają do refleksji. Zapewne dla młodszych czytelników będzie to ciekawa książka przygodowa o małej dziewczynce i jej przyjacielu. Myślę, jednak że starsze dzieci już wiele z niej zrozumieją, a dorośli inaczej spojrzą na wiele spraw. To opowieść o przemijaniu, ulotności życia, niedopasowaniu, inności, odrzuceniu. Być może wiele w niej smutku i problemów, ale ma też wiele jasnych i barwnych momentów. Zupełnie jak życie, które mieni się wieloma kolorami, czasem trzeba tylko umieć je dostrzec. Tilda to rezolutna mała dziewczynka, która wiele rozumie, jednak w rozmowie z mamą są pomijane jej potrzeby. To pokazuje jak często dorośli nie radzą sobie ze stratą i żałobą traktując dzieci wyłącznie jak dzieci, a nie jak osoby, które też potrzebują poznać odpowiedzi na swoje pytania, czasem bardzo prozaiczne.
Jeśli szukacie mądrej historii, po którą można sięgnąć niezależnie od wieku to Tilda i kurzołek będzie dobrym pomysłem. Co więcej to moje pierwsze spotkanie z estońską literaturą dla dzieci i mam ochotę na więcej. Warto też zauważyć, że świetne ilustracje przygotowała Joanna Bartosik, które stanowią idealne uzupełnienie tej opowieści. Dajcie się jej porwać, a zapewne kurz i pył sporo Wam przypomni z Waszych życiowych wspomnień.
