Są książki, które czytamy ze ściśniętym żołądkiem. Są książki, które wywołują tak silne emocje, że musimy je odkładać, by złapać oddech. Są książki, dla których zarywamy noce. I właśnie jedną z takich książek jest Dziewczyna z sierocińca autorstwa Joanny Parasiewicz, którą objęłam patronatem, i którą czytałam dzięki współpracy z Wydawnictwem Mando.
Magda Knedler napisała o tej książce, że „polecam” to za mało. I ja się zdecydowanie zgadzam z tymi słowami. To jedna z tych książek, które na długo we mnie zostanie. Skończyłam ją czytać ponad dwa tygodnie temu, a nadal wracam myślami do Ernestine August. Bo to właśnie ona jest bohaterką tej książki.
Ernestine August podczas wojny trafia do jednego z polskich sierocińców. Jako że jest z pochodzenia Niemką nie ma tam łatwego życia. Jest poniżana i prześladowana przez rówieśników. Po wojnie dziewczynka została zaadoptowana przez polską lekarkę. Chociaż wydaje się, że najgorsze za nią i właśnie zaczynają się spełniać jej marzenia to sielanka nie trwa długo. Po powrocie do ojczyzny ojczyma Niny (bo takie polskie imię przybrała) wszystko się zmienia. Mężczyzna zaczyna mieć obsesję na punkcie dziewczynki, ponieważ ta przypomina mu Alinę, kobietę sprzed lat, w której się zakochał, a której życie skończyło się tragicznie. Jego wspomnienia z dzieciństwa wracają ze zdwojoną siłą, a obsesja z dnia na dzień narasta. Czy musi kolejny raz dojść do tragedii, by Nina wreszcie zaczęła spokojnie żyć?
Dziewczyna z sierocińca to na wskroś poruszająca powieść. Czytałam ją przepełniona skrajnymi emocjami, ze ściśniętym żołądkiem i łzami w oczach. Gorąco kibicowałam Ninie, aby jej się udało. Ostatnio trafiam właśnie na takie ciężkie powieści, ale uważam, że zdecydowanie warto po nie sięgać. Otwierają umysł, uwalniają wiele emocji i pozwalają docenić to co się ma. Powieść Joanny Parasiewicz to historia o poszukiwaniu własnej tożsamości, o obsesyjnej miłości i rządzy posiadania. O braku swojego miejsca, o próbie poukładania wydarzeń z przeszłości, by móc zacząć żyć teraźniejszością.
Jeśli szukacie książki, która porusza trudne tematy i chcecie, aby wciągnęła Was od pierwszych stron to koniecznie sięgnijcie po Dziewczynę z sierocińca. I powtarzając za Magdą Knedler, „polecam” to za mało! Czytajcie!
